|
|||
|
„Dzienniczek” św. Siostry Faustyny Kowalskiej należy do pereł literatury mistycznej, tłumaczony jest na wiele językуw, cieszy się ogromnym zainteresowaniem wśrуd wiernych i teologуw. Słowa w nim zapisane „jawią się jako szczegуlna Ewangelia miłosierdzia Bożego napisana w perspektywie XX wieku” – powiedział Ojciec Święty Jan Paweł II. Dzieło powstało w latach 1934 – 1938 na wyraźne polecenie Pana Jezusa i z nakazu spowiednikуw: ks. Michała Sopoćki i o. Jуzefa Andrasza SJ. Siostra Faustyna opisała w nim swoje niezwykle bogate życie duchowe, głębię poznania tajemnicy miłosierdzia Bożego i wielką prorocką misję przypomnienia światu prawdy o miłości miłosiernej Boga do każdego człowieka wraz nabożeństwem do Miłosierdzia Bożego w nowych formach. Należą do nich: obraz Chrystusa z charakterystycznymi promieniami czerwonym i bladym oraz podpisem: Jezu, ufam Tobie, święto Miłosierdzia w pierwszą niedzielę po Wielkanocy, Koronka do Miłosierdzia Bożego i modlitwa w chwili konania Jezusa na krzyżu zwana Godziną Miłosierdzia. Do każdej z tych form kultu, a także do szerzenia czci Miłosierdzia Jezus przywiązał wielkie obietnice pod warunkiem troski o postawę ufności (pełnienie woli Bożej) i miłosierdzia względem bliźnich. W „Dzienniczku” wiele miejsca poświęciła Siostra Faustyna „nowemu zgromadzeniu”, ktуre z woli Jezusa miała założyć dla kontynuacji misji głoszenia światu orędzia Miłosierdzia (Apostolski Ruch Bożego Miłosierdzia). „Dzienniczek” tworzy 6 zeszytуw o rуżnej objętości oraz zeszycik zatytułowany: „Moje przygotowanie do Komunii świętej”. Pierwsze krytyczne wydanie tego dzieła ukazało się w 1981 roku i to wydanie udostępniamy na stronie internetowej. Dla lepszego czytania tekstu zostały jednak rozwiązane skrуty (np. św., najśw., najś., ojciec An.) i usunięte nawiasy kwadratowe zaznaczające brakujące litery w rękopisie (np. rzek[ł], akt strzeli[sty], konfes[jonale], pacierzach pora[nnych], obecność Boża zalał[a], mies[iąc] sp[owiednik], bezpo[d]stawna obawa, przełożony[ch], Matki G[eneralnej], miłos[ierdzie] itp.). Pozostawiono kwadratowe nawiasy wszędzie tam, gdzie są dodane słowa dla lepszego zrozumienia tekstu lub tam, gdzie skrуt może być rуżnie rozwiązany np. O, Jezu naj[słodszy]. W niektуrych miejscach po skonfrontowaniu z rękopisem poprawiono rуwnież błędy gramatyczne (np. z wyjątkiem tego – w rękopisie: z wyjątkiem o tym; jesteś światłością – w rękopisie jesteś światłość; miłość Boża kwiatem, a miłosierdzie owocem – w rękopisie: miłosierdzie owoc; zastanawiałam się nad tym – w rękopisie: o tym). Czasem dokonano zmiany w interpunkcji, wstawiając np. kropki w miejsce przecinkуw umieszczonych w I wydaniu, by podzielić zbyt długie zdania i uczynić je bardziej zrozumiałymi. Wszelkie prawa autorskie do „Dzienniczka” należą do Zgromadzenia Siуstr Matki Bożej Miłosierdzia. Korzystanie z tego dzieła w publikacjach, na wszystkich płaszczyznach eksploatacji (także w Internecie), wymaga pisemnego zezwolenia Zgromadzenia. Chodzi o tak zwane „dzieła zależne”, w ktуrych w stosunku do całego utworu cytowane są duże fragmenty „Dzienniczka”, bez ktуrych (cytatуw z „Dzienniczka”) nowe opracowanie nie mogłoby istnieć.
Eugeniusz Kazimirowski, Jezu ufam Tobie, 1934
Okno celi, w której zmarła św. Faustyna Kowalska (klasztor w Krakowie-Łagiewnikach) Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Krakowie-Łagiewnikach. Kaplica świętej w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach. Klasztor Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach. Trumna z relikwiami św. Faustyny Kowalskiej w Krakowie-Łagiewnikach.
[ Powrót do treści książki: "Miłosierdzie Boże w duszy mojej" ] [ Download: "Miłosierdzie Boże w duszy mojej" - Dzienniczek św. Siostry Faustyny Kowalskiej ]
|
|