Rok wiary

Autor: ks. Mieczysław Piotrowski TChr,
Miłujcie się! 4/2012 → Fundamenty wiary katolickiej

Ojciec Święty Benedykt XVI ogłosił Rok Wiary, który będzie trwał od 11.10.2012 r. do uroczystości Chrystusa Króla Wszechświata, 24.11.2013 r. W tym szczególnym czasie „Kościół jako całość – pisze papież – a w nim jego pasterze, muszą tak jak Chrystus wyruszyć w drogę, aby wyprowadzić ludzi z pustyni ku przestrzeni życia, ku przyjaźni z Synem Bożym, ku Temu, który daje nam życie – pełnię życia”.

Ojciec Święty zaprasza nas wszystkich w Roku Wiary „do autentycznego i nowego nawrócenia do Pana, jedynego Zbawiciela świata. W tajemnicy Jego śmierci i zmartwychwstania Bóg objawił pełnię miłości, która zbawia i wzywa ludzi do nawrócenia i przemiany życia poprzez odpuszczenie grzechów (por. Dz 5,31)” (Benedykt XVI, Porta fidei, 6).

Jesteśmy dzisiaj świadkami tego, jak propagowanie wiary w nieistnienie Boga prowadzone jest nie tylko przez demoralizację w środkach masowego przekazu,  ale wspomagane jest też ono jeszcze dodatkowymi zabiegami: dyskredytowaniem uczciwych naukowców, ukrywaniem naukowo stwierdzonych faktów, powtarzaniem w nieskończoność fałszywych twierdzeń o pochodzeniu życia, a także o życiu, nauczaniu, śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa, o Piśmie św. oraz o historii i nauce Kościoła katolickiego.

Rzetelna wiedza naukowa prowadzi do odkrycia w przyrodzie niepodważalnych dowodów na istnienie nieskończenie mądrego Stwórcy, jak również wskazuje na wiarygodność Pisma św. oraz historyczne fakty z ziemskiego życia Syna Bożego, Jezusa Chrystusa. Autentyczne przedmioty związane z Jego męką i zmartwychwstaniem przetrwały do dziś i wymownie świadczą o Prawdzie Ewangelii: Jezus Chrystus, prawdziwy człowiek i prawdziwy Bóg, z miłości do nas poniósł śmierć na krzyżu i zmartwychwstał, byśmy mogli przez wiarę w Niego osiągnąć zbawienie.

Trzeba pamiętać, że miłość pomiędzy Bogiem a człowiekiem jest możliwa tylko w całkowitej wolności. I to jest główny powód, dla którego Bóg pozostaje dla człowieka Bogiem ukrytym (por. Księga Izajasza 45,15), aby go nie zniewolić ogromem piękna i miłości, a równocześnie objawia się w taki sposób, aby każdy człowiek mógł Go znaleźć i pokochać na drodze wiary. Ojciec Święty Benedykt XVI podkreśla, że „kiedy się wierzy, w sposób wolny przyjmuje się całą tajemnicę wiary, bo gwarantem jej prawdy jest sam Bóg, który objawia się i pozwala poznać swą tajemnicę miłości. (…) Cenną i niezbędną pomocą w uzyskaniu dostępu do systematycznej wiedzy na temat treści wiary jest dla wszystkich Katechizm Kościoła Katolickiego. Jest to jeden z nbsp;najważniejszych owoców II Soboru Watykańskiego. (…) Papież Jan Paweł II napisał: »Katechizm przyczyni się w znacznym stopniu do odnowy całego życia kościelnego. (...) Uznaję go za pewną normę nauczania wiary, jak również za pożyteczne i właściwe narzędzie służące komunii eklezjalnej«” (Porta fidei, 10.11.).

Stwarzając każdego człowieka z miłości, Bóg powołuje go do wspólnoty miłości ze sobą. Tylko wtedy człowiek odnajdzie sens swojego życia, gdy dobrowolnie uzna ową miłość i w całkowitym zawierzeniu odda się Chrystusowi, który jako prawdziwy człowiek jest Boską Osobą Słowa Wcielonego. W swoim życiu, śmierci i zmartwychwstaniu Chrystus najpełniej objawił prawdę o nieskończonym miłosierdziu Boga w Trójcy Świętej Jedynego oraz objawił „w pełni człowieka samemu człowiekowi i okazuje mu najwyższe jego powołanie” (KDK 22). Tylko w Jezusie Chrystusie każdy człowiek odkryje swoją nieskończoną godność, wolność, szczęście i miłość, gdyż „powołany jest jako syn do samej wspólnoty z Bogiem i do udziału w Jego szczęściu” (KDK 21).

Wiara w Boga dająca udział w Jego wszechobejmującej miłości jest najcenniejszym darem i duchowym skarbem człowieka. Trzeba na modlitwie każdego dnia o ten dar prosić, całym sercem kochać Chrystusa i żyć zgodnie z Jego nauką.

Żyć wiarą na co dzień oznacza podejmować każdego dnia swoje najważniejsze obowiązki, a są nimi modlitwa, solidna praca i godny odpoczynek. Zaniedbując modlitwę, człowiek traci kontakt z Bogiem, który jest jedynym źródłem miłości i życia, a więc traci największe duchowe skarby. Modlitwa jest dla nas tak niezbędnie konieczna jak pokarm i tlen. Bez modlitwy duchowo obumieramy i tracimy wiarę, miłość i życie wieczne. Dlatego w roku wiary trzeba wypracować sobie nawyk codziennej modlitwy o stałych porach dnia, na którą się składa lektura i medytacja tekstów Pisma św., różaniec, Koronka do Miłosierdzia Bożego, a jeżeli jest to możliwe, to także uczestniczenie w Eucharystii oraz adoracja Najświętszego Sakramentu.

„Nie możemy się zgodzić, aby sól zwietrzała, a światło było trzymane pod korcem (por. Ewangelia wg św. Mateusza 5,13-16)” – pisze Ojciec Święty Benedykt XVI. „Musimy na nowo odkryć smak karmienia się Słowem Bożym, wiernie przekazywanym przez Kościół, i Chlebem życia, danymi jako wsparcie tym, którzy są Jego uczniami (por. Ewangelia wg św. Jana 6,51)” (Porta fidei, 3). „Dziś potrzeba bardziej przekonującego zaangażowania kościelnego na rzecz nowej ewangelizacji, aby na nowo odkryć radość w wierze i odnaleźć entuzjazm w przekazywaniu wiary” (tamże, 7). „Chrześcijanin nigdy nie może myśleć, że wiara jest sprawą prywatną. Wiara jest decyzją na to, żeby być z Panem, aby z Nim żyć. To »bycie z Nim« wprowadza do zrozumienia powodów, dla których się wierzy. Wiara, właśnie dlatego, że jest aktem wolności, wymaga również odpowiedzialności społecznej za to, w co się wierzy” (tamże, 10).

Podejmując trud życia wiarą, trzeba codziennie zawierzać siebie Jezusowi przez Maryję i od Niej uczyć się wierzyć nadziei „wbrew ludzkiej nadziei” (Rz 4,18), i być wiernym do końca, bo „kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony” (Ewangelia wg św. Mateusza 24,13). Nigdy się nie  należy zniechęcać i trzeba natychmiast podnosić się z każdego grzechu przez przystępowanie do sakramentu pokuty, aby zawsze trwać w stanie łaski uświęcającej i czuć odrazę do najmniejszego nawet grzechu. Wtedy doświadczymy spełnienia się obietnicy Chrystusa, który powiedział: „Jeżeli będziecie trwać w nauce mojej, będziecie prawdziwie moimi uczniami i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli” (Ewangelia wg św. Jana 8,31-32).

ks. Mieczysław Piotrowski TChr

Artykuł opublikowany za zgodą Miłujcie się! we wrześniu 2015 r.

Czytaj inne artykuły Chrześcijańskie po Polsku

Top

Poleć tę stronę znajomemu!