Jeżeli nie chcesz przegrać miłości...

Autor: ks. M. Piotrowski TChr z zespołem redakcyjnym,
Miłujcie się! 2/2012 → Ruch Czystych Serc

Człowiek jest piękny. Bóg stworzył go na swój obraz i podobieństwo. Stworzył go mężczyzną i niewiastą, aby stawali się jednym ciałem. Tą jedność mężczyzny i kobiety Pan Bóg uczynił sakramentem, aby ich jedność była ikoną Trójcy Świętej i pobłogosławił ją: „Bądźcie płodni i rozmnażajcie się” (Księga Rodzaju 1,28).

Współżycie seksualne w Bożych planach

Współżycie seksualne ma być w Bożych planach znakiem jedności małżeńskiej, znakiem sakramentu małżeństwa – ma wyrażać miłość, która pochodzi od Boga. Z tym najważniejszym duchowym doświadczeniem miłości we współżyciu seksualnym Pan Bóg związał także potężny ładunek zmysłowej i uczuciowej przyjemności.

Tak więc Bóg stworzył człowieka wraz z jego seksualnością i pragnie, aby współżycie seksualne było wspaniałe, wyrażało jedność oraz miłość małżonków i aby podczas niego mógł zaistnieć cud stworzenia nowego człowieka.

Poprzez VI i IX przykazanie Dekalogu Pan Bóg mówi nam, kiedy współżycie seksualne będzie doświadczeniem miłości, a kiedy będzie ją niszczyło. Uświadamia nam, że tylko w sakramencie małżeństwa daje prawo mężczyźnie i kobiecie do wyrażania ich wzajemnej miłości poprzez współżycie seksualne. W momencie przyjmowania tego sakramentu Pan Jezus mocą swojej Boskiej miłości sprawia, że kobieta i mężczyzna stają się dla siebie mężem i żoną. Chrystus jednoczy ich więzami, które są nierozerwalne: „Co więc Bóg złączył, niech człowiek nie rozdziela” (Ewangelia wg św. Mateusza 19,6). Tylko w sakramencie małżeństwa akt seksualny będzie przekazywaniem wzajemnej miłości męża i żony, która ma swe źródło w Bogu, i tylko takie współżycie seksualne jest błogosławione przez Boga.

Czy skoczysz w przepaść?

W VI i IX przykazaniu Pan Bóg, kierując się troską o nasze szczęście, pokazuje granicę, której nie wolno przekraczać, gdyż za nią jest śmiertelna przepaść. Jeżeli ktoś zlekceważy Boże prawo, będzie ponosił tego tragiczne konsekwencje. Człowiek jest wolny, może odrzucić Boże przykazania, może się zbuntować i wygrażać Bogu pięścią, mówiąc, że on sam będzie decydował o tym, co jest dla niego dobre, a co złe. To jest tak, jakby się zbuntował i stwierdził, że nie będzie respektował na przykład prawa grawitacji, gdyż to prawo ogranicza jego wolność. Jasne, może sobie zlekceważyć prawo grawitacji i wyskoczyć z dziesiątego piętra, ale konsekwencje tego będą tragiczne.

Ci, którzy buntują się przeciwko Bogu i łamią Jego przykazania (współżyją przed ślubem, oglądają pornografię i popełniają inne grzechy), zachowują się tak, jakby skakali w przepaść. Będą płacić za to wielką cenę: zrujnują sobie zdrowie emocjonalne i fizyczne, a przede wszystkim będą żyć w strasznej niewoli grzechu i sił zła, w duchowej śmierci, gdyż zerwą kontakt z Bogiem – jedynym źródłem życia i miłości.

Nastolatki, które współżyją przed ślubem, czterokrotnie bardziej narażają się na ryzyko zarażenia się chorobą przenoszoną drogą płciową: AIDS, syfilisem (kiłą), rzęsistkowicą, rzeżączką, zapaleniem wątroby typu A, B, C, D i E, wirusowym zapaleniem cewki moczowej, wszawicą łonową, świerzbem itp., niż na ryzyko zajścia w ciążę. Istnieje przeszło 30 różnych chorób przenoszonych drogą płciową, z czego 30% to choroby nieuleczalne.

Poprzez przykazania Pan Bóg mówi, co jest dla Ciebie dobre, a co złe. Czyni tak z czystej, bezinteresownej miłości; to nie jest ograniczenie, lecz ostrzeżenie przed niebezpieczeństwem oraz pokazanie drogi do wolności i miłości. Gdyby wszyscy ludzie przestrzegali Bożych przykazań, nie mielibyśmy wojen, gwałtów, rozwodów, zabójstw ani kradzieży, nikt nikogo by wówczas nie oszukiwał, nie byłoby też pijaków, seksoholików, narkomanów, gangsterów, domów publicznych, prostytutek, nikt nie wykorzystywałby seksualnie dzieci.

Świat, w którym przestrzegane są przykazania, rzeczywiście istnieje, a jest nim królestwo Boże. Boże przykazania są bardzo proste i zrozumiałe dla wszystkich. Nikt na sądzie Bożym w chwili śmierci nie będzie się mógł tłumaczyć, że nie wiedział i nie rozumiał. 

Nie przekraczaj granic!

Dziewczyny! Szukajcie mężczyzn z charakterem, którym na Was zależy, którzy chcą żyć w czystości, którzy Ci powiedzą: dlatego, że Cię szanuję i kocham, przed ślubem nie pójdę z Tobą do łóżka! Ci natomiast, którzy dążą do zaspokajania swoich chwilowych potrzeb seksualnych, są niedojrzałymi, zniewolonymi przez egoizm natrętami, którzy szantażują, mówiąc: jeżeli się nie zgodzisz przespać ze mną, to znajdę sobie inną. Nie ulegaj takiemu szantażowi! To nie są prawdziwi mężczyźni, lecz uzależnieni od seksu, skoncentrowani na sobie egoiści, dla których najważniejsza jest nie miłość, lecz seksualna przyjemność.

Chłopaki, bądźcie prawdziwymi mężczyznami! Boże przykazania pokazują granicę, poza którą nie ma już miłości. Jeżeli nie chcecie przegrać miłości, musicie sobie postawić taką granicę i absolutnie jej nie przekraczać. Musicie wymagać przede wszystkim od siebie oraz stawiać wymagania swojej dziewczynie. Co trzeba robić, żeby nie ulec pokusie? Sami jesteśmy za słabi, staje się to możliwe jedynie wtedy, gdy jesteśmy złączeni z Chrystusem w codziennej modlitwie oraz w sakramentach pokuty i Eucharystii. To w codziennej modlitwie i w sakramentach Jezus daje nam siłę do odrzucania pokus i nieprzekraczania granicy, którą wyznaczają Boże przykazania.

Jesteś wolny(-a) i możesz wybierać. Są dwie możliwości: możesz podnieść pięść, mówiąc Bogu, że nie potrzebujesz Jego przykazań, i wybrać nie wymagającą żadnego wysiłku szeroką i łatwą drogę grzechu, na końcu której jest śmierć oraz piekło absolutnego egoizmu. Możesz pójść jednak drogą przykazań, trudną, stromą i wąską drogą poskramiania i uśmiercania swojego egoizmu oraz wszelkich pożądliwości. Na tej drodze będzie Cię prowadził sam Chrystus. To On sam będzie przebaczał wszystkie Twoje grzechy w sakramencie pokuty. On będzie Cię podnosił z każdego upadku, leczył wszystkie rany Twojego serca i uwalniał Cię od najróżniejszych zniewoleń. W Eucharystii będziesz otrzymywał(a) skarb czystego serca i miłość – receptę na nieśmiertelność i antidotum na śmierć.

Kochaj, a nie pożądaj

Jeżeli w Twoim sercu rodzi się miłość, to pamiętaj, że przez to doświadczenie Jezus wzywa Cię, abyś w codziennej modlitwie całkowicie zawierzał(a) Mu siebie oraz tę osobę, którą kochasz.

Pamiętaj, że piękno osoby, które tak Cię fascynuje, jest odblaskiem piękna „Bożego obrazu i podobieństwa” w człowieku; wskazuje ono na niewyobrażalne piękno Boga samego i wzywa Cię do nawiązania z Nim osobistego kontaktu na modlitwie oraz w sakramentach pokuty i Eucharystii.

Miłość jest skarbem, który nieskończenie przewyższa świat uczuć. Jeżeli uczucia nie będą podporządkowane rozumowi i woli, staną się siłą zniewalającą i niszczącą miłość. Jeżeli będziesz podporządkowywał(a) swoje uczucia rozumowi i woli, wtedy będziesz zadawał(a) śmierć egoizmowi, będziesz niszczył(a) już w zarodku wszelką pożądliwość. Jeżeli tego nie uczynisz, to wtedy uczucia Cię zniewolą. Będziesz się koncentrował(a) na swoich uczuciach, a więc na sobie. Jest to ukryta forma egoizmu, gdyż kocha się wówczas uczucie, a nie konkretną osobę, która to uczucie wyzwala. Nie każda osoba, w której się zakochałeś(-łaś), będzie Twoją żoną lub mężem. Z całą pewnością nie może nią być osoba zamężna lub poświęcona Bogu. Wtedy wykorzystaj to doświadczenie do pogłębienia swojej wiary i do zjednoczenia się w miłości z Chrystusem poprzez ofiarowanie Jezusowi swojego zakochanego serca w codziennej wytrwałej modlitwie oraz w sakramentach pokuty i Eucharystii. Przez to cierpienie będziesz dojrzewał(a) do miłości.

Gdy osoba, w której się zakochałeś( -łaś), może być w przyszłości Twoim mężem lub żoną, to pamiętaj, że przed przyjęciem sakramentu małżeństwa Wasza wzajemna miłość nie daje Wam żadnego prawa do takiego jej wyrażania, jakie jest zarezerwowane dla małżonków.

Zakochanie się jest doskonałą okazją do bezkompromisowej walki z egoizmem. Nie koncentruj się na swoich uczuciach, ale całym sercem módl się o to, ażeby Twój ukochany chłopiec (Twoja ukochana dziewczyna) całkowicie należał(a) do Boga, ponieważ tylko w Nim będziecie mogli siebie prawdziwie kochać i posiadać na zawsze.

Jedynym źródłem miłości jest Jezus. Powierzaj Jezusowi swoje doświadczenie miłości w codziennej modlitwie, aby On Waszą miłość oczyszczał, pogłębiał i czynił niezniszczalną.

Pamiętaj, że największym wrogiem miłości jest każdy grzech śmiertelny. Miłość jest niszczona przez nieczystość, lenistwo, brak samodyscypliny i koncentrację na sobie... Nie będziesz umiał(a) kochać bez osobistej więzi z Chrystusem. Kto się modli codziennie, ma miłość w sercu. Miłość jest darem, którego Bóg udziela każdemu, kto z ufnością dziecka się modli, wyznaje swoje grzechy w sakramencie pokuty i przyjmuje Jezusa w Eucharystii.

Ruch Czystych Serc

Jeżeli pragniesz nauczyć się kochać, przylgnij całym sercem do Chrystusa i poddaj się Jego kuracji we wspólnocie Ruchu Czystych Serc. W tej „klinice” Jezus leczy wszystkie rany serca, wyzwala od wszelkich uzależnień i zniewoleń spowodowanych przez grzechy nieczystości. Oddaj więc Jezusowi na leczenie swoje serce, takie, jakie jest, i ucz się od Niego kochać czystą miłością we wspólnocie Ruchu Czystych Serc. Kto może przystąpić do Ruchu Czystych Serc? Każdy, kto pragnie ofiarować Jezusowi swoje serce na leczenie i uczyć się od Niego kochać czystą miłością.

Jakie są wymagania? Szczera gotowość wypełnienia wszystkich zobowiązań zawartych w Modlitwie zawierzenia RCS, a szczególnie:

Zobowiązanie do codziennej modlitwy. Chodzi tu o nawiązywanie osobistej relacji z Chrystusem. O wartości modlitwy nie decydują uczucia, lecz szczera wola całkowitego oddania się Bogu. Zdecydowanie przełamuj każdą niechęć do modlitwy, oddawaj ją Chrystusowi i z żelazną konsekwencją codziennie módl się różańcem, Koronką do miłosierdzia Bożego, rozważaj teksty Pisma św., jak najczęściej uczestnicz w ciągu tygodnia we Mszy św. i adoruj Jezusa ukrytego w Najświętszym Sakramencie.

Zobowiązanie do natychmiastowego powstawania z każdego ciężkiego grzechu w sakramencie pojednania, aby zawsze być w stanie łaski uświęcającej.

Zobowiązanie do systematycznej pracy nad sobą – przez kształtowanie w sobie silnej woli, przezwyciężanie swych egoistycznych postaw i zachowań. W tym celu trzeba uporządkować sobie dzień przez napisanie takiego planu codziennych obowiązków, w którym będzie stały czas przeznaczony na modlitwę, na pracę oraz na odpoczynek.

Samodyscyplina w zachowywaniu programu dnia, który sobie ułożyłeś(-łaś), jest niezbędna w przezwyciężaniu egoizmu, kształtowaniu charakteru i dojrzewaniu do miłości. Stawiaj sobie wysokie wymagania w nauce i pracy, ale ucz się też kultury odpoczynku. Kładź się wcześnie spać, ponieważ sen pomiędzy godziną 21 a 24 najlepiej regeneruje organizm. Wstawaj wcześnie, abyś rano miał(a) czas na modlitwę i gimnastykę. Uprawiaj jakiś rodzaj sportu, gdyż to jest najlepszy sposób czynnego odpoczynku.

Kiedy i jak można przystąpić do Ruchu Czystych Serc? W każdej chwili! Najpierw pójdź do spowiedzi św., a kiedy przyjmiesz Jezusa w Komunii św., oddaj Mu swoje serce, odmawiając następującą Modlitwę zawierzenia RCS:

„Panie Jezu, dziękuję Ci, że ukochałeś mnie miłością bez granic, która chroni od zła, podnosi z największych upadków i leczy najboleśniejsze rany. Oddaję Ci swoją pamięć, rozum, wolę, duszę i ciało wraz ze swoją płciowością. Przyrzekam nie podejmować współżycia seksualnego do czasu zawarcia sakramentu małżeństwa. Postanawiam nie kupować, nie czytać i nie oglądać czasopism, programów ani filmów o treściach pornograficznych. (Dziewczęta dodają: »Postanawiam ubierać się skromnie i w żaden sposób nie prowokować u innych pożądliwych myśli czy pragnień«).

Przyrzekam codziennie spotykać się z Tobą na modlitwie i w lekturze Pisma św., w częstym przyjmowaniu Komunii św. i w adoracji Najświętszego Sakramentu. Postanawiam regularnie przystępować do sakramentu pojednania, nie ulegać zniechęceniu i natychmiast podnosić się z każdego grzechu.

Panie Jezu, ucz mnie systematycznej pracy nad sobą, a zwłaszcza umiejętności kontrolowania moich pobudzeń seksualnych i emocji. Proszę Cię o odwagę w codziennej walce ze złem, abym nigdy nie brał(a) narkotyków i unikał(a) wszystkiego, co uzależnia, a w szczególności alkoholu i nikotyny. Ucz mnie tak postępować, aby w moim życiu najważniejsza była miłość. Maryjo, Matko moja, prowadź mnie drogami wiary do samego źródła miłości – do Jezusa.

Za Świętym Janem Pawłem II pragnę całkowicie zawierzyć się Tobie: »Totus Tuus, Maryjo«! W Twoim Niepokalanym Sercu składam całego (całą) siebie, wszystko, czym jestem, każdy swój krok, każdą chwilę swojego życia. Błogosławiona Karolino, wypraszaj mi dar czystego serca. Amen!”.

Prosimy, powiadom naszą redakcję o swoim przystąpieniu do RCS, abyśmy mogli Ci przesłać specjalne błogosławieństwo i wpisać Cię do Księgi czystych serc. Codziennie rano odmawiaj Modlitwę zawierzenia i pamiętaj o stałej lekturze „Miłujcie się!”, które jest pismem formacyjnym RCS. Codziennie módlmy się za siebie nawzajem. Piszcie i przesyłajcie do redakcji swoje świadectwa. Niech radość Zmartwychwstania będzie Waszą siłą i radością. Do zobaczenia 23 czerwca 2012 r. na czuwaniu modlitewnym na Jasnej Górze.

Z Chrystusowym błogosławieństwem
ks. Mieczysław Piotrowski TChr z zespołem redakcyjnym

Artykuł opublikowany za zgodą Miłujcie się! w kwietniu 2015 r.

Czytaj inne artykuły Chrześcijańskie po Polsku

Top

Poleć tę stronę znajomemu!