 |
 |
 |
|
|||
| |||
| |||
| |||
|
|
|
|
|
|
Świadectwo,
Ponieważ jestem dorosłym dzieckiem alkoholików, nie mam zbyt dobrego wzoru małżeństwa. Jest we mnie wiele obawy i lęku przed bliskością oraz przed codziennym, wspólnym życiem u boku ukochanego mężczyzny. Piszę to świadectwo również ku pokrzepieniu ludzi samotnych, którzy poprzez różne okaleczenia i traumatyczne przeżycia z dzieciństwa nie są w stanie założyć rosziny– bądź też obawiają się – i tym samym są zmuszeni czekać na ślub, cierpliwie pracując nad sobą. Ja chcę ten czas oczekiwania na swojego męża i dzieci wykorzystać jak najowocniej, dlatego przystąpiłam do RCS. Jest we mnie żal, gdy muszę czekać, i często zadaję pytanie: „dlaczego nie mogę cieszyć się szczęściem rodzinnym i macierzyństwem?”. Czuję się bardzo samotna, ale nie poddaję się. Wiem, że tylko cierpliwie dojrzewając i jednocząc się z wolą Bożą, będę mogła stworzyć udany, prawdziwy, trwały i szczery związek oparty na wzajemnym zaufaniu, służeniu sobie i oddaniu. RCS jest dla mnie wspaniałą drogą, na którą zaprosił mnie Jezus – wzór czystości i dobroci. To On chce, bym mogła realizować się i spełniać jako kobieta, przyszła żona i mama. Błogosławieństwo, które płynie z zachowania czystości przedmałżeńskiej, jest dla mnie oczywiste. Nie jest to łatwe, ale możliwe. Bardzo pomaga mi w tym Maryja. To właśnie Jej, idąc w ślad za Janem Pawłem II, powierzyłam swoje przyszłe życie małżeńskie i rodzinne, zamawiając podczas pieszej pielgrzymki do Częstochowy Mszę św. w intencji dobrego męża. Dzień, w którym stanę przed Jezusem, ślubując mojemu najdroższemu mężowi miłość, wierność i uczciwość małżeńską, będzie najszczęśliwszym i najpiękniejszym dniem mojego życia. Agnieszka Artykuł opublikowany za zgodą Miłujcie się! w listopadzie 2010 r.
Czytaj inne artykuły Chrześcijańskie po Polsku
|
|
|
|
|
|
