Uwierzyć w Boga, który stał się człowiekiem

Autor: ks. Mieczysław Piotrowski TChr,
Miłujcie się! 5/2007 → Temat numeru

Niewidzialny, nieogarniony ludzkim rozumem Bóg najpełniej objawił nam prawdę o sobie, stając się prawdziwym człowiekiem w łonie Maryi Dziewicy. Urodził się jako bezbronne niemowlę w skrajnym ubóstwie betlejemskiej stajni. Prawdziwy Bóg (Syn Boży, druga Osoba Trójcy Świętej) staje się prawdziwym człowiekiem, członkiem rodziny ludzkiej, naszym bratem, aby uczynić nas „uczestnikami Boskiej natury” (2 P 1, 4). Święty Tomasz z Akwinu pisze: „Jednorodzony Syn Boży, chcąc uczynić nas uczestnikami swego Bóstwa, przyjął naszą naturę, aby stawszy się człowiekiem, uczynić ludzi bogami”.

Niewidzialny, nieogarniony ludzkim rozumem Bóg najpełniej objawił nam prawdę o sobie, stając się prawdziwym człowiekiem w łonie Maryi Dziewicy. Urodził się jako bezbronne niemowlę w skrajnym ubóstwie betlejemskiej stajni. Prawdziwy Bóg (Syn Boży, druga Osoba Trójcy Świętej) staje się prawdziwym człowiekiem, członkiem rodziny ludzkiej, naszym bratem, aby uczynić nas „uczestnikami Boskiej natury” (2 P 1, 4). Święty Tomasz z Akwinu pisze: „Jednorodzony Syn Boży, chcąc uczynić nas uczestnikami swego Bóstwa, przyjął naszą naturę, aby stawszy się człowiekiem, uczynić ludzi bogami”.

Prawda o Bożym Narodzeniu mówi nam, że to sam Bóg bierze na siebie grzechy wszystkich ludzi, że to sam Bóg doświadcza strasznego cierpienia spowodowanego przez nasze grzechy oraz dramatu prawdziwej ludzkiej śmierci. Wszystko to Chrystus czyni z bezinteresownej miłości do nas, aby przez swoją śmierć i Zmartwychwstanie definitywnie zgładzić wszystkie nasze grzechy, wyzwolić nas z niewoli szatana i dać nam życie wieczne. Taka jest prawda o tajemnicy Bożego Narodzenia. Bóg staje się człowiekiem, aby „zjednoczyć się jakoś z każdym człowiekiem” (Gaudium et spes, 22) i być razem z nami w każdej sytuacji naszego życia, a szczególnie w cierpieniu i śmierci. Prawda o Bożym Narodzeniu mówi nam również o nieskończonej godności i wartości każdego człowieka. To dzięki Chrystusowi wszyscy ludzie od momentu poczęcia aż do naturalnej śmierci – niezależnie od swego stopnia świadomości, wieku i stanu zdrowia – mają taką samą godność i takie samo prawo do życia, szacunku i miłości. Ta radosna prawda o Bogu i godności człowieka może stać się naszym udziałem tylko przez codzienny trud życia wiarą. Nie ma innej drogi do pełni szczęścia w niebie, jak tylko wiara w Chrystusa. Ewangelie nie pozostawiają złudzeń: „Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne; kto zaś nie wierzy Synowi, nie ujrzy życia, lecz grozi mu gniew Boży” (J 3, 36); „Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorod­zonego Syna Bożego” (J 3, 18).

Po swojej męce, śmierci, Zmartwychwstaniu i Wniebowstąpieniu Jezus Chrystus zakończył widzialną obecność na ziemi i stał się obecny w nowy, boski, niewidzialny sposób w swoim Kościele. Pan Jezus nieustannie apeluje do naszych sumień, abyśmy uwierzyli w Niego i nawiązali z Nim osobisty kontakt przez codzienną, wytrwałą modlitwę oraz sakramenty pokuty i Eucharystii. Dla ludzi niewierzących, wątpiących, zagubionych Jezus Chrystus zostawił nadzwyczajne znaki wzywające do wiary i nawrócenia. Spośród nich trzeba wymienić płótno grobowe, w które zostało zawinięte Jego ciało po śmierci i na którym znajduje się trójwymiarowe odbicie całego ciała w fotograficznym negatywie, a także odkrywaną w ostatnich latach przez naukowców niezwykłą relikwię Zmartwychwstania – Chustę z Manoppello, na której widnieje odbicie twarzy zmartwychwstającego Chrystusa. Nadzwyczajnymi znakami wzywającymi do nawrócenia są również objawienia Matki Bożej w Lourdes, Fatimie i innych miejscach na kuli ziemskiej, a także życie świętych, mistyków, stygmatyków oraz różnego rodzaju cudowne uzdrowienia i nawrócenia, których Jezus nieustannie dokonuje poprzez wstawiennictwo Matki Bożej i świętych.

Artykuł opublikowany za zgodą Miłujcie się! w listopadzie 2010 r.

Czytaj inne artykuły Chrześcijańskie po Polsku

Top

Poleć tę stronę znajomemu!