 |
 |
 |
|
|||
| |||
| |||
| |||
|
|
|
|
|
|
Świadectwo,
Zawsze chcieliśmy z mężem służyć Bogu i chodzić drogą Jego przykazań. Niestety, bolesne przeżycie niewierności małżeńskiej otworzyło nam oczy na to, kim jesteśmy, ile jest w nas grzechu, i na to, że tak naprawdę jedną nogą stoimy w świecie, w którym rządy sprawuje szatan, a drugą w świecie Boga. Nie sposób tak żyć: „Nie można dwom panom służyć” (Mt 6, 24a). Postępując w taki sposób, zebraliśmy owoce swoich czynów: ból, cierpienie, wielkie zranienie naszego małżeństwa, niepewność i oczekiwanie na wynik testu HIV. To właśnie nasze grzechy, w tym uzależnienie od pornografii i masturbacji, stały się przyczyną tych wszystkich tragicznych konsekwencji. Pamiętajcie: „Bóg nie dozwoli z siebie szydzić. A co człowiek sieje, to i żąć będzie” (Ga 6, 8). Grzech sprawił, iż doświadczyliśmy lęku związanego z wirusem HIV. W dobie AIDS i innych chorób przenoszonych drogą płciową naprawdę nikt nie może czuć się bezpiecznie. Udawanie, że nic nie grozi w czasie przygodnego kontaktu seksualnego, jest zgubne. Prezerwatywa nigdy nie daje 100-procentowej gwarancji. Poza tym jeżeli chodzi o wirusa HIV, to jest on bardzo podstępny. Może być wykryty dopiero po upływie od 6 tygodni do 3 miesięcy od ryzykownego kontaktu, a w niektórych przypadkach trwa to nawet dłużej. W tym czasie nosiciel może zarażać inne osoby. My przeszliśmy przez okres oczekiwania w niepewności na wynik testu i naprawdę nikomu tego nie życzę. Dziękuję Bogu z całego serca, że wynik testu był ujemny. Boję się nawet myśleć, że mogłoby być inaczej, ale i to trzeba by było przyjąć z pokorą. Po wyznaniu zdrady od razu zwróciliśmy się do Boga. Płakaliśmy nad swoimi grzechami, nad nami, nad tym, że tak bardzo został obrażony Ojciec. Modliliśmy się do Niego i błagaliśmy, aby się ulitował nad nami. W tym czasie przeżyliśmy dużo bólu i cierpienia, ale Bóg, który może wszystko, dawał nam i daje nadal pociechę, pokój, radość oraz siły. Dzięki Jego miłości przeszliśmy przez to wszystko umocnieni w wierze i w naszej miłości małżeńskiej. Nadal się kochamy. Dzięki Bogu udało się przebaczyć to, co po ludzku tak bardzo trudne. Teraz już zawsze chcemy podążać Bożą drogą, odcinamy się od szatana i od grzechu. Wiemy, że sami nie damy rady w tej walce, ale jesteśmy zarazem głęboko przekonani o tym, że gdy będziemy blisko Ojca, to jest to możliwe. Codziennie przepraszamy za swoje winy. Więcej czasu poświęcamy obecnie na modlitwę oraz rozważanie słowa Bożego, które jest dla nas wielką pociechą i wskazuje nam, jaką drogą mamy kroczyć. Chciałabym ostrzec wszystkich przed tym, że grzech jest największym nieszczęściem człowieka. Tkwiąc w nim, już tu na ziemi możemy poczuć, czym jest piekło, czym jest odłączenie od Boga i Jego miłości, jakie cierpienie i spustoszenie w naszym życiu czyni zło. Nie warto z powodu jednego grzechu popadać w następne, które jeszcze bardziej poranią (np. brak przebaczenia, rozgoryczenie, rozwód). Trzeba podźwignąć się dzięki Bożej pomocy i budować od nowa razem z Ojcem. On na pewno pobłogosławi małżeństwom borykającym się z tym potwornym grzechem. Przybliżając się do Stwórcy, możemy choć troszeczkę poczuć, że niebo polega na Bożej miłości do nas. Jezusowi zależy na nas. On chce, abyśmy nie rozłączali tego, co zostało przez Niego złączone. Jeżeli pragniecie zacząć od nowa Wasze życie z Bogiem, zwróćcie się do Niego. Nie zwlekajcie! Powiedzcie Mu o wszystkich Waszych grzechach i cierpieniach, oddajcie Mu się w opiekę i odrzućcie grzech. Jezus was uleczy i na pewno wam pomoże. Nie walczcie z Nim, gdyż On jest Ojcem, który chce dla Was szczęścia i życia wiecznego. Dziękując Bogu za wszystko, proszę o modlitwę za nas. Dorota Artykuł opublikowany za zgodą Miłujcie się! w listopadzie 2010 r.
Czytaj inne artykuły Chrześcijańskie po Polsku
|
|
|
|
|
|
