Jaka wolność? Jaka Europa? List do czytelników. Miłujcie się! 3/2003.

Autor: ks. Mieczysław Piotrowski TChr,
Miłujcie się! 3/2003 → Wstęp

„Europa potrzebuje Polski. Kościół Europy potrzebuje świadectwa wiary Polaków. Polska potrzebuje Europy” – mówił Jan Paweł II do Polaków na placu św. Piotra w Rzymie 19 maja tego roku. Ojciec Święty jednoznacznie opowiedział się za przystąpieniem Polski do struktur Unii Europejskiej.

Uznał, że Polska zawsze stanowiła ważną część Europy i że dziś nie może wyłączać się z tej wspólnoty. Ojciec Święty podkreślił, że wejście w struktury europejskie na równych prawach z innymi jest dla naszego narodu i bratnich narodów słowiańskich wyrazem sprawiedliwości dziejowej, a z drugiej strony może stanowić ubogacenie Europy. We wcześniejszych swoich wypowiedziach Ojciec Święty wielokrotnie stwierdzał, że jedynym fundamentem jedności Europy jest Chrystus. Cała kultura i cywilizacja europejska ma szczególne związki z Chrystusem. W Europie zaczęła się ewangelizacja, ale niestety rodzą się tutaj również ideologie wrogie chrześcijaństwu. Jaką drogą pójdzie Polska i Europa? Wszystko zależy od postawy nas, ludzi wierzących. Dlatego Ojciec Święty wzywa wszystkich ochrzczonych, aby w swoje ręce wzięli odpowiedzialność za przyszłość Polski i Europy i nie oddawali inicjatywy ludziom bezbożnym, którzy „żyją zmysłami, żyją odruchem instynktów (...).

Nie można dać się też uwikłać całej tej cywilizacji pożądania i użycia, która panoszy się wśród nas i nadaje sobie nazwę europejskości, szerzy się wśród nas, korzystając z różnych środków przekazu. Czy jest to cywilizacja – czy raczej antycywilizacja? Kultura – czy raczej antykultura? (...). Nie jest przywracaniem wartości człowiekowi spychanie go do tego wszystkiego, co zmysłowe, do tych wszystkich rodzajów pożądania, do tych wszystkich ułatwień w dziedzinie zmysłów, w dziedzinie życia seksualnego, w dziedzinie używania. Nie jest dźwiganiem człowieka, nie jest miarą kultury, nie jest miarą europejskości, na którą tak często powołują się niektórzy rzecznicy naszego »wejścia do Europy«. Przede wszystkim my wcale nie musimy do niej wchodzić, bo my w niej jesteśmy (...). Co ma być kryterium wolności? Na przykład wolność odbierania życia nie narodzonemu dziecku? Moi drodzy bracia i siostry, ja pragnę jako biskup Rzymu zaprotestować przeciwko takiemu kwalifikowaniu Europy, Europy Zachodniej. To obraża ten wielki świat kultury, kultury chrześcijańskiej, z któregośmy czerpali i któryśmy współtworzyli, współtworzyli także za cenę naszych cierpień (...). Chrystus ma prawo obywatelstwa w świecie, ma prawo obywatelstwa w Europie, dlatego że dał swoje życie za nas wszystkich. I na przyszłość taką miarę europejskości przyjmujemy, taką miarę europejskości pragniemy podjąć i kontynuować i nie pozwolimy sobie zaniżyć tej miary” (Włocławek, 7 czerwca 1991).

Kochani Czytelnicy! Największym skarbem naszego narodu, Europy i świata jest zmartwychwstały Chrystus, który w sakramentach pokuty i Eucharystii dzieli się z nami miłością zwyciężającą wszelkie zło. Zaufajmy Mu i pozwólmy, aby Jego miłość królowała w naszych sercach. Tylko wtedy będzie następowało moralne i duchowe odrodzenie Polski i Europy. „Jestem przekonany – mówił Ojciec Święty 17 sierpnia 2002 r. – że kraj nasz zmierza odważnie ku nowym horyzontom rozwoju i pomyślności”. Ten optymizm wypływa z wiary we wszechmoc miłości Chrystusa. Pan Jezus mówi do nas przez s. Faustynę: „Polskę szczególnie umiłowałem, a jeżeli posłuszna będzie woli mojej, wywyższę ją w potędze i świętości. Z niej wyjdzie iskra, która przygotuje świat na ostateczne przyjście moje” (Dz. 1732). Tą iskrą ma być w sercach Polaków entuzjazm wiary w nieskończone Boże Miłosierdzie. Tym skarbem wiary mamy się dzielić ze wszystkimi mieszkańcami Europy. W tym dzieleniu się ważną rolę odgrywa Miłujcie się! w wersji polskiej, rosyjskiej, a w najbliższym czasie również angielskiej. Kochani Czytelnicy, przez Waszą modlitwę, ofiary oraz przesyłane świadectwa macie swój wielki wkład w tym dziele ewangelizacji. Pamiętamy o Was w codziennej modlitwie różańcowej i w koronce do Bożego Miłosierdzia, a także w cotygodniowej Mszy św. sprawowanej w Waszych intencjach.

ks. M. Piotrowski z zespołem redakcyjnym

Artykuł opublikowany za zgodą Miłujcie się! w listopadzie 2010 r.

Czytaj inne artykuły Chrześcijańskie po Polsku

Top

Poleć tę stronę znajomemu!