Przygotuj świat na moje przyjście

Świadectwo,
Miłujcie się! 2/2003 → Miłosierdzie Boże

Pan Jezus pragnie obdarować nas pełnią szczęścia w niebie, dlatego wzywa nas do nawrócenia, abyśmy zerwali z grzechem i nie szli drogą prowadzącą do zguby wiecznej.

Nigdy nie jest za późno, aby się nawrócić. Im większa nędza – mówi Pan Jezus – tym większe ma prawo do miłosierdzia mojego... Zdrój miłosierdzia mojego został otwarty na oścież włócznią na krzyżu dla wszystkich dusz – nikogo nie wyłączyłem (Dz 1182). W przekazanym siostrze Faustynie orędziu o nieskończonym miłosierdziu Boga jest równocześnie przestroga dla tych wszystkich, którzy lekceważą wezwanie do nawrócenia, zamykają swoje serca i umysły, nie chcą zbliżyć się do źródła Bożego miłosierdzia, nie chcą skorzystać z sakramentu pokuty. Pan Jezus kieruje do nich ostrzeżenie: O biedni, którzy nie korzystacie z tego cudu miłosierdzia Bożego, na darmo będziecie wołać, ale będzie już za późno (Dz 1448); Bóg nie dozwoli z siebie szydzić. A co człowiek sieje, to i żąć będzie: kto sieje w ciele swoim, jako plon ciała zbierze zagładę; kto sieje w duchu, jako plon ducha zbierze życie wieczne
(Ga 6, 8).

Pan Jezus zlecił s. Faustynie bardzo ważną misję do spełnienia: Przygotujesz świat na ostateczne przyjście moje (Dz 429). O tej misji mówiła s. Faustynie również Matka Najświętsza, kierując do niej następujące słowa: Ja dałam Zbawiciela światu, a ty masz mówić światu o Jego wielkim miłosierdziu i przygotować świat na powtórne przyjście Jego (Dz 635). Pan Jezus pragnie nas ostrzec przed nadchodzącym dniem Sądu i wzywa, abyśmy korzystali z czasu miłosierdzia: Blisko jest dzień straszliwy, dzień mojej sprawiedliwości (Dz 965); Nim przyjdę jako sędzia sprawiedliwy, otwieram na oścież drzwi miłosierdzia mojego. Kto nie chce przejść przez drzwi miłosierdzia, ten musi przejść przez drzwi sprawiedliwości mojej (Dz 1146).

Orędzie, które przekazała nam s. Faustyna, głosi, że Bóg jest samym miłosierdziem (Dz 1074, 300) i pragnie, aby wszyscy ludzie wyzbyli się wszelkich lęków i obaw i z ufnością powierzyli Jego miłosierdziu swoje poranione grzechami serca. Kiedy jednak minie obecny czas miłosierdzia, Chrystus przyjdzie sprawować sąd. Niech pozna cała ludzkość niezgłębione miłosierdzie moje. Jest to znak na czasy ostateczne, po nim nadejdzie dzień sprawiedliwy. Póki czas niech uciekają do źródła miłosierdzia mojego (Dz 848).

Nie chcę karać zbolałej ludzkości – mówi Jezus – ale pragnę ją uleczyć, przytulając ją do swego miłosiernego serca. Kar używam, kiedy mnie sami zmuszają do tego; ręka moja niechętnie bierze za miecz sprawiedliwości; przed dniem sprawiedliwości posyłam dzień miłosierdzia (Dz 1588).

Pan Jezus polecił, aby w pierwszą niedzielę po Wielkanocy wszyscy uroczyście obchodzili święto Bożego Miłosierdzia. Pragnę, aby święto Miłosierdzia było ucieczką dla biednych grzeszników. W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia mojego; która dusza przystąpi do spowiedzi i Komunii św., dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar; w dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski; niech się nie lęka zbliżyć do mnie żadna dusza, chociażby grzechy jej były jak szkarłat (...). Święto Miłosierdzia wyszło z wnętrzności moich, pragnę, aby uroczyście obchodzone było w pierwszą niedzielę po Wielkanocy. Nie zazna ludzkość spokoju, dopokąd nie zwróci się do źródła miłosierdzia mojego (Dz 699). Pan Jezus prosi nas, abyśmy przygotowali się na święto Bożego Miłosierdzia przez odprawienie nowenny, która powinna rozpocząć się w Wielki Piątek i trwać przez dziewięć dni. Powiedział mi Pan – pisze s. Faustyna – żeby tę koronkę odmawiać przez dziwięć dni przed świętem Miłosierdzia (...). W tej nowennie udzielę duszom wszelkich łask (Dz 796).

Artykuł opublikowany za zgodą Miłujcie się! w listopadzie 2010 r.

Czytaj inne artykuły Chrześcijańskie po Polsku

Top

Poleć tę stronę znajomemu!