 |
 |
 |
|
|||
| |||
| |||
| |||
|
|
|
|
|
|
Autor: ks. Edward Janikowski TChr
,
Tym artykułem rozpoczynamy cykl rozważań dotyczących faktu Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa, który jest fundamentem wiary chrześcijańskiej.
Gdy czytamy Nowy Testament, dostrzegamy, że prawda o zmartwychwstaniu jest najważniejszym orędziem nauczania apostolskiego. W sposób bardzo krótki wyraża to św. Paweł: A jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, daremne jest nasze nauczanie, próżna jest także nasza wiara (1 Kor 15, 14). Tak więc jeśli Chrystus rzeczywiście zmartwychwstał, to nasza wiara ma sens. Chodzi tu zasadniczo o to, czy Bóg jest, czy Boga nie ma. Nie tylko chodzi o jakiś odległy cud sprzed dwóch tysięcy lat, chodzi o to, czy Bóg jest. Jak mówi kardynał Ratzinger, wiara w Zmartwychwstanie jest ostatecznie wiarą w to, że Bóg naprawdę jest i okazał się tak potężny, że będąc Bogiem może sięgnąć aż do naszej ludzkiej historii. Zmartwychwstanie jest sprawdzalnym i niejako dotykalnym kryterium prawdziwości wiary w Boga, który jest Bogiem żywych i posiada władzę nad naszym światem i życiem. Bóg działał i działa w świecie. Zmartwychwstanie Jezusa jest faktem, który zmienił świat, jak zmienił najpierw dwunastu niezdecydowanych, wątpiących apostołów. Tym faktem żyjemy dzisiaj. To znaczy, że wierzymy w życie wieczne i żyjemy dla niego. Całe nauczanie, cały sens Nowego Testamentu opiera się na fakcie zmartwychwstania Jezusa. Bez faktu Zmartwychwstania nie ma Ewangelii. Zmartwychwstanie Jezusa jest więc jądrem ewangelijnego nauczania i wszystkich opisanych tam wydarzeń. Z faktu Zmartwychwstania Chrystusa wynikają wszystkie prawdy wiary zawarte w składzie apostolskim, które głośno wypowiadamy w czasie niedzielnej Mszy św.: Wierzę w Jednego Boga... Mówimy wtedy, wyznając naszą wiarę, że Bóg jest Stwórcą wszystkich rzeczy, że zesłał nam Syna Swojego, który za sprawą Ducha Świętego narodził się z Maryi Dziewicy, że wierzymy w jeden, święty, powszechny, apostolski Kościół, wyznajemy wiarę w odpuszczenie grzechów itd. Wszystkie te prawdy wiary należą do istoty chrześcijaństwa. Dlatego odrzucenie choćby jednej z nich jest znakiem naszej niewiary. Jednak jedynym fundamentem i źródłem, z którego wypływają wszystkie prawdy wiary, jest fakt zmartwychwstania Chrystusa. Poza tym zmartwychwstanie jest także istotnym argumentem na rzecz wiarygodności naszej wiary. To nie znaczy, że fakt ten miał miejsce po to, aby nas umotywować w wierze, lecz dlatego, aby dać nam życie wieczne. Bóg w swojej nieskończonej miłości, obdarowuje nas swoim życiem. Wiemy jednak o tym na podstawie faktów, które miały miejsce w historii. Tak więc nasza wiara opiera się na faktach, wydarzeniach a nie na spekulacji umysłowej.
Profesor Josh Mc Dowell, wykładający na wielu uniwersytetach świata, był, delikatnie mówiąc, sceptycznie nastawiony do chrześcijaństwa. Zaczął studiować prawdy wiary chrześcijańskiej, żeby je intelektualnie zwalczać. Jak sam stwierdza, nie przypuszczał nawet, że istnieje materiał dowodowy dotyczący osoby Jezusa, który człowiek może oceniać intelektem. Po długim czasie badań i studiów doszedł do wniosku, że Jezus musiał być tym, za kogo się podawał. W końcu sam został chrześcijaninem. Ostatecznie spędził kilkanaście lat dokumentując, że chrześcijaństwo i wiara w Jezusa Chrystusa są intelektualnie uzasadnione. Kiedyś jeden ze studentów zapytał go: Profesorze Mc Dowell, dlaczego nie mógł pan intelektualnie obalić chrześcijaństwa? – Z bardzo prostego powodu – odparł. – Nie byłem w stanie zakwestionować historyczności faktu zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Żeby zrozumieć, dlaczego Zmartwychwstanie Jezusa jest punktem szczytowym naszej wiary, spróbujmy zastanowić się, jaka jest wymo wa teologiczna tego wydarzenia. Jest to również potrzebne, by choć trochę zrozumieć to, co się wydarzyło i jakie to ma dla nas znaczenie. Mówię – „choć trochę zrozumieć” – bo ostatecznie, Zmartwychwstanie jako fakt, wydarzenie nadprzyrodzone, zostaje zawsze tajemnicą naszej wiary. Zmartwychwstanie nie jest faktem odrębnym, wyizolowanym z całości wydarzeń paschalnych. Co to znaczy „pascha”, wydarzenia paschalne? Najogólniej, Pascha to przeprowadzenie przez Jahwe Narodu Wybranego z niewoli do wolności, ze śmierci do życia. Słownik z Biblii Tysiąclecia wyjaśnia to słowo następująco: Pascha – wyraz aramejski, odpowiednik słowa hebrajskiego Pesach (od „pasach” – przejść), największe doroczne święto Izraelitów obchodzone na pamiątkę przejścia Jahwe pośród Egipcjan, którzy stracili przy tym wszystkich pierworodnych, i wyprowadzenia z niewoli Izraela, ocalałego dzięki krwi baranka. W dniu 14 nizan zabijano od tego czasu baranka i spożywano go z przaśnikami. Przaśniki to cienkie placki z pszennej mąki zaczynionej wodą. Takie placki zwane po hebrajsku „massot” (w żargonie żydowskim „maca”) spożywali Izraelici podczas spiesznego wyjścia z Egiptu. To przejście Pana Żydzi obchodzili jako największe święto. Z polecenia Bożego Izraelici mieli świętować każdego roku pamiątkę opisanych zdarzeń paschalnych. W Księdze Wyjścia czytamy: Dzień ten będzie dla was dniem pamiętnym i obchodzić go będziecie jako święto dla uczczenia Jahwe. Po wszystkie pokolenia w tym dniu świętować będziecie na zawsze (12,14).
Artykuł opublikowany za zgodą Miłujcie się! w listopadzie 2010 r.
Czytaj inne artykuły Chrześcijańskie po Polsku
|
|
|
|
|
|
